Jesteśmy przekonani o wszechstronnych pozytywach płynących z wykorzystania tej konkretnej gry w gronie uczniów i studentów. Poniżej opisaliśmy zaobserwowane przez nas oraz zakomunikowane przez uczestników i obserwatorów (np. nauczycieli) zalety uszeregowane w kilku kategoriach.
Faktografia – zaangażowanie w rozgrywkę powoduje przyrost wiedzy historycznej, politycznej, geograficznej. Wpisuje się więc w podstawę programową aż trzech szkolnych przedmiotów – historii, wiedzy o społeczeństwie i geografii. Zawarta w grze wiedza jest jednak znacznie rozleglejsza i można ją zaliczyć także do politologii, stosunków międzynarodowych, ekonomii i socjologii. W grze znajduje się 450 kart celów (po 30 dla każdego z 15 państw), a każda z nich przedstawia jedno historyczne wydarzenie, instytucję, zjawisko, problem, postać, miejsce lub reformę, z którym uczestnicy muszą się zapoznać. Służy temu niekrótki, ale przystępny opis danego wydarzenia zilustrowany atrakcyjną, mająca wartość dodatkową, grafiką (np. zdjęciem, plakatem, logotypem). Pracując nad planszą główną poznają lub utrwalają sobie przebieg granic w Europie (współczesnych) oraz przyswajają sobie atuty poszczególnych państw (zasobność w surowce czy główne gałęzie gospodarek).
Integracja wiedzy – jak wynika z powyższego, udział w grze integruje wiedzę z kilku różnych przedmiotów, co jest cenne i wskazane we współczesnej szkole. Gracz poszerza więc swoje horyzonty myślowe, rozwija swoje ogólnohumanistyczne poglądy.
Zrozumienie informacji i procesów – konkretna wiadomość czy fakt nie powinien zostać tylko zapamiętany i odtworzony na sygnał, ale przede wszystkim przemyślany, zrozumiany, powiązany z innymi i poddany krytycznej analizie. Impulsem do takich przemyśleń są wbudowane w grę mechaniki. Informacje o mocnych i słabych stronach krajowej gospodarki, rodzajach surowców i powiązaniach handlowych przestają być danymi statystycznymi, a zaczynają łączyć się w całość i tworzyć zbiór praw rządzących polityką. Po rozgrywce, w której znaczenie ma bezpieczeństwo energetyczne, wolność handlu i niezależność polityczna, uczestnik może zrozumieć np. problem gazociągu Nord Stream lub zależność istniejąca pomiędzy procesem integracji europejskiej a chińskim planem tworzenia Nowego jedwabnego Szlaku.
Wykorzystanie wiedzy w praktyce – chociaż gra została tak przygotowana, że do rozgrywki nie potrzebna jest rozległa wiedza, to jednak jej posiadanie ułatwia i przyspiesza zrozumienie zasad. Czyni też rozgrywkę płynniejszą i zapewne przyjemniejszą dla gracza. Znajomość mapy politycznej Europy pozwala zespołom na szybkie nawiązanie relacji handlowych z sąsiadami.
Rozbudzanie pasji i zainteresowań – związanych z tematem gry oraz szerzej współczesnym światem. Rozgrywka może skłonić do samodzielnej lektury, śledzenia wiadomości czy debaty publicznej lub chociaż zadawania (nawet samemu sobie) pytań dotyczących otaczającej nas rzeczywistości. Uczestnictwo w grze na etapie szkoły ponadpodstawowej może pomóc w wyborze kierunku studiów lub przynajmniej wykreować potrzebę namysłu nad tym tematem. Wspomniane pasje mogą być związane także z nowoczesnymi grami planszowymi. Ogrywanie tytułów lub nawet amatorskie projektowanie własnych gier to niezwykle rozwijające zajęcie.
Wzmocnienie kompetencji interpersonalnych – charakter wieloosobowej rozgrywki zakłada współdziałanie w obrębie własnego zespołu czyli przedstawicieli państwa. 2-3 osobowe drużyny muszą podzielić się obowiązkami, odpowiadać za nie, pomagać sobie nawzajem oraz reprezentować na zewnątrz interesy państwa. Kontakty między zespołami, czyli państwami, to natomiast trening negocjacji oraz mediacji. Istotne jest przy tym pozyskiwanie informacji na temat celów i możliwości drugiej strony, analiza ich potrzeb a tym samym wyciąganie wniosków na potrzeby układania własnej strategii. Udział w rozgrywce znacząco zwiększa kompetencje komunikacyjne, zwłaszcza jeśli grupa zdecyduje się wzbogacić rywalizację o element larpowy czy teatralny. Organizowane są wówczas przemowy zagrzewające do działania inne państwa lub nakłaniające do zmiany polityki.
Wzmocnienie kompetencji analitycznych – zaangażowanie w rozgrywkę wymaga przyswojenia i zrozumienia zasad gry. Aby wygrać, należy wykorzystać dostępny arsenał działań w sposób najefektywniejszy. Do tego zaś trzeba przeprowadzenia analizy własnego potencjału, stworzenia długofalowej strategii przy jednoczesnym błyskawicznym reagowaniu na nagłe kryzysy (wypracowanie procedur), tworzenia kalkulacji konkretnych działań, opracowanie analizy ryzyka, przewidzenie ruchów innych państw itd.
Wzmocnienie kompetencji matematycznych – granie według reguł wiążę się z liczeniem, sumowaniem, mnożeniem i szacowaniem. Ambitniejsi gracze mogą także stosować rachunek prawdopodobieństwa do określania swoich szans na zachowanie punktów skuteczności w obliczu kryzysów. Te zaś powiązane są bowiem z mechaniką oparta na rzucaniu kośćmi. Chociaż więc gra porusza tematykę humanistyczną, to jednak pozwala także na trening z zakresu matematyki.
Wykreowania postaw proobywatelskich – po emocjonującej rozgrywce i żywej dyskusji podsumowującej zabawę powinien przyjść czas na refleksję. Wśród uczniowskich przemyśleń pojawią się zapewne i te związane z ich odpowiedzialnością za losy państwa i tzw. „małej ojczyzny”. Skoro gra ukazuje też mechanizmy wpływu społeczeństwa na funkcjonowanie państwa oraz siły odwrotne, to uczestnicy będą mieli powody do uznania, że ich głos, apel czy sprzeciw może mieć znaczenie. Wierzymy, że staną się aktywniejszymi obywatelami – już teraz np. na płaszczyźnie szkolnego samorządu czy w najbliższej przyszłości w wyborach. Ponadto dzięki pozyskanej wiedzy i zrozumieniu pewnych procesów (o czym wyżej) będą odporniejsi na medialne manipulacje czy fakenewsy, będące dziś narzędziem wojny informacyjnej. Mogą także chronić przed nią “słabszych” – swoich rówieśników czy najbliższych.
Postawa zrozumienia innych – wcielając się w role przywódców różnych państw uczestnicy muszą zmierzyć się z nieznanymi wcześniej wyzwaniami. Poznają także znane z polskiego środowiska problemy i trudności, które w przypadku innych państw mogą jednak mieć inne uwarunkowania czy konsekwencje. Kluczowe jest jednak skonfrontowanie obcej perspektywy, z której dane zagadnienie jest rozstrzygane. Jednocząca się Europa to także konflikty i napięcia, które by załagodzić trzeba poznać i zrozumieć. Pomoże w tym spojrzenie na nie ze stron wszystkich antagonistów. Przy okazji rozgrywki w takich sytuacjach gracze zwiększają swój poziom empatii, zrozumienia a niekiedy i współczucia dla drugiej strony. To zaś ułatwia podejmowanie budującej współpracy.
Obserwacja uczestników – to zaś bardzo ważne i wartościowe dla nauczycieli, wychowawców czy opiekunów graczy. Obserwując ich starania i zaangażowanie należy je nagradzać. Rozgrywka daje jednak okazję do zaobserwowania pewnych braków (np. wiedzy), problemów ze zrozumieniem pewnych zjawisk czy kłopotów w nawiązywaniu i prowadzeniu relacji z drugim graczem. Poczynione obserwacje mogą pomóc pedagogom w dalszej pracy z uczniem.
KONTAKT
Pospolite Ruszenie
Oświecenia 33/66
31-636 Kraków
KRS: 0000327745
NIP: 6812002914
REGON: 120914626
660 730 930